EunHae - Niedorosła miłość - 7/?

Totalnie nie mam weny. Ale dam Wam taką super króciutką część. Nie porzucę swoich czytelników, i właśnie to chcę przez to okazać ^^" 



Niezręczna cisza wypełniła pomieszczenie. Donghae patrzał się nieśmiało znad krocza Hyukjae, podczas gdy jego właściciel wlepiał swoje pół przerażone, pół zaspane tęczówki w nastolatka. Czuł cały czas jego ciepło na skórze. Wtedy starszy zauważył, że chłopak nie miał na sobie koszulki. Czy on chciał... ? 

- Donghae... - powiedział cicho ochrypłym głosem. - Co próbowałeś zrobić? 

Młodszy nie odpowiedział, wciąż z miną zbitego szczeniaka. Patrzył z zawstydzeniem na hyunga, nie bardzo wiedząc, co odpowiedzieć. W ułamku sekundy Hyukjae zamienił ich miejscami, tak, że to teraz Donghae pod nim leżał, a on sam opierał się łokciami obok jego głowy. 

- Co próbowałeś zrobić? - powtórzył, oblizując usta. 

Czuł, że zachowuje się teraz jak dziki zwierz. Najpierw ta sytuacja z rana, a teraz rzuca się na Donghae, tylko dlatego, że ten poocierał się... odrobinę... o jego ubraną męskość. Czy tak powinno być? 

Hyukjae nie wiedział, czy tak, czy nie. W tym momencie mało go to obchodziło; bardziej przykuwał jego uwagę młodszy chłopak, leżący pod nim, i jego śliczne, błyszczące oczy i różowe usta. Światło księżyca wpadało przez okno, oświetlając mięśnie na brzuchu Hae, które nieznacznie spięły się po upadku. Nie zwracając na nic uwagi, Hyukjae zaczął się lekko przysuwać. Źrenice Donghae zaczęły robić się coraz większe i większe. Mężczyzna opuścił biodra i otarł o siebie ich dolne partie. Nastolatek westchnął cicho i chwycił się ramion Hyukjae, jakby w desperacji, otworzył także szerzej usta. Nie czuł, czy bardziej mu się to podoba, czy jest przerażony. Wiedział tylko, że nie wytrzyma więcej. Gdy poczuł oddech Hyukjae na swoich ustach, w końcu wydusił z siebie: 

- Chciałemzobaczyćdokądprowadzitotonahyungabrzuszku. 

Oczy Hyukjae powiększyły się błyskawicznie, gdy nagle zdał sobie sprawę z tego, co robi. Czy on właśnie chciał pocałować Donghae? Oszalał do reszty? 

W mgnieniu oka wstał, siadając obok. Nie miał pojęcia, co powiedzieć Donghae. Znów pogrążyli się w ciszy. Zupełnie tak, jakby ktoś stanął obok i powiedział, że mają przestać. Właściwie, tak się stało w głowie Hyukjae. Udało mu się tylko wykrztusić: 

- M-może kiedyś się dowiesz. 

Nie mówiąc ani słowa więcej, zerwał się z podłogi i poszedł do łazienki, by wziąć kąpiel.